Een knallende titel!

Daar is hij dan. Eindelijk. De titel van mijn tweede boek. Na een genoeglijke avond met vrienden, word ik 's morgens wakker omdat mijn blaas op knappen staat. Nog te vroeg om op te staan, kruip ik even later terug in bed en prijs me gelukkig dat ik geen knallende koppijn heb.

Half soezerig blijft het woord 'knallend' door me heen malen. Voor ik het weet ben ik in allerlei varianten mijn titel aan het samen stellen. Inmiddels meer wakker dan slapend, komt er weer van alles langs. Ik voel steeds duidelijker dat 'knallend' wel eens het sleutelwoord zou kunnen zijn.

Net als trouwens 'tango'. Daar begon het ten slotte mee. Alle voorzetsels komen langs, maar het lukt me maar niet om het puntje op de i te zetten. Inmiddels speelt me de drank van de vorige avond alweer parten. Opnieuw moet ik plassen. Op de badkamer schijnt ondertussen volop de zon, ik hoor de vogels fluiten in dit verder doodstille vakantieappartement. En dan, daar op het zonovergoten Duitse platteland met blik op de windmolens en zonnepanelen schiet hij door me heen.

IK HEB HEM! Ik weet het meteen. Dit is hem. Klaarwakker nu, kom ik haast dansend weer de slaapkamer op, waar mijn lief heel voorzichtig wakker begint te worden. Als hij ook maar iets van een geluid bromt, kan ik me niet meer inhouden en spuit mijn zojuist gevonden titel er vol enthousiasme uit. Mijn lief is dat net iets te veel van het goede. 'Wat ben jij wakker' komt het er kreunend uit. Dan realiseert hij zich blijkbaar, dat er iets van commentaar van hem verwacht wordt. Met moeite perst hij dan de volgende woorden er uit: 'het allitereert niet'.

Geen alliteratie? Nou en. Het is geen dichtbundel, geen nieuwe Suske en Wiske, maar een nieuwe Yara March. Opnieuw een chicklit gecombineerd met detective. Een boek waarin weer het nodige gebeurt. Waarin de hoofdpersonen te maken krijgen met vijandige overnames, aanslagen, sabotage en hoe kan het ook anders in een chicklit, met passie. Passie voor wijn, passie voor het werk en passie voor.............

Bij dit boek moet mijn titel passen. In de beste traditie van titels voor een chicklit. Maar ook het detective-element moet in de titel terug te vinden zijn. De titel moet alvast een voorproefje zijn voor de explosieve inhoud, voor de passie en hij moet jou uitnodigen het te willen lezen. 

 'Cupcakes en een koffer' , mijn eerste heeft een opvolger gekregen.  'Boek nummer 2'  heeft definitief afgedaan. Vanaf nu heet het: 'TANGO MET EEN KNAL'. Het past perfect.