Gisteren was de gelukstrekking bij de staatsloterij. Dat deed me denken aan een vroegere collega. Ontelbare keren heb ik haar horen vertellen, dat ze zeker wist dat ze de staatsloterij (of een andere loterij) zou gaan winnen. Op een dag vroeg ik hoe vaak ze eigenlijk een lot kocht. Waarop ze toegaf nog nooit een lot gekocht te hebben. Zodra ze een lot zou kopen moest het ook het winnende zijn. Ze wachtte dus liever nog maar even.
Zo vergaat het mij ook een beetje met mijn eerste boek 'Cupcakes en een koffer'. Ik weet zeker dat het goed genoeg is om uitgegeven te worden. Zolang ik nog geen uitgever heb, geniet ik van de voorpret.
Een hele tijd heb ik in stilte genoten van de voltooiing van mijn boek. Daarna ging ik met de blog '' boek vindt uitgever' op zoek naar een uitgever.
Zelfs via mijn blogs hoop ik dat een uitgever, agent of zo, geïnteresseerd raakt. Tsjaa, als ik heel eerlijk ben, vind ik eigenlijk dat een uitgever naar mij toe moet komen. Dat zij/hij mijn schrijfsels leuk vindt en nu nieuwsgierig is naar mijn boek.
Je leest wel dat mijn romantische inborst me parten speelt. Ik geloof nog in fairytales. Mijn verstand zegt echter dat sprookjes niet bestaan. Toch ga ik liever voor mijn gevoel, dat me voor houdt dat alle dingen in mijn leven waarvan ik zeker wist dat ik dat wilde bereiken, ook op een of andere manier werkelijkheid geworden zijn.
Gewoon afwachten is echter ook wel heel erg de kop in het zand stekenderij. De gulden middenweg is dan ook mijn manuscript toesturen naar al die uitgeverijen of agenten die, dank zij tips naar aanleiding van mijn blogs en research, bij mijn boek zouden kunnen passen.
I
Inmiddels heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ligt mijn boek nu ergens op de stapel bij vier uitgeverijen.
En regelmatig denk ik even aan degene die mijn boek mag gaan lezen. Zou zij of hij net zo van het lezen genieten als ik genoten heb van het schrijven? Zou ze op het puntje van haar stoel zitten, haar haar om haar vinger windend, terwijl ze verder leest. Benieuwd naar wat er zal komen.
Of kan zij of hij niet over haar eigen schaduw heen stappen. Ziet alleen de interpunctie of andere 'technische' fouten. Kijkt met professionele blik naar hitpotentie (hoog!) of naar de kosten voor het drukproef klaar maken van het manuscript. Of misschien geeft deze uitgeverij maar een beperkt aantal boeken in dit genre uit en zitten ze gewoon voor dit jaar al vol.
Een tip wil ik degene die mijn boek gaat lezen meegeven. Vergeet even je targets, vergeet even je professionaliteit en vergeet vooral niet waar het bij het lezen om gaat: Durf gewoon van het lezen te genieten.Laat je heel even, echt maar een boek lang, meeslepen door de avonturen van Miranda en haar vriendinnen.
Als je op die manier je werk kunt invullen, heb je dan de staatsloterij nog nodig om gelukkig te zijn?
Veel leesplezier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten