Een van de (mannelijke) hoofdpersonen in mijn nieuwe boek is voor de eerste keer echt verliefd. De echte macho womanizer, die hij is, wordt overvallen door de gevoelens van onzekerheid, die dat met zich meebrengt.
Hij weet dan ook niet zeker of hij het wel leuk vindt om verliefd te zijn.
Voor mij is het lastig om geloofwaardig een man, een rasversierder, die altijd zo zeker is in het gezelschap van vrouwen, ineens te laten blozen, zijn gedachten telkens te laten afdwalen, hem de plank misschien wel mis te laten slaan.
Op dit moment is het nog helemaal open hoe het met hem en zijn liefde verder gaat. Ook voor mij. Gaat hij een koekje van eigen deeg krijgen en laat zij hem vallen, na even haar pleziertje met hem gehad te hebben? Valt ze als een blok voor hem en raakt hij zijn interesse in haar dan weer kwijt. Negeert ze hem en wat doet dat met hem?
Opties genoeg, maar Yara weet nog niet welke richting het uit gaat.
Gelukkig kent ook dit boek weer verschillende verhaallijnen en weet ik inmiddels dat als het nodig is, er ook als ik al weer veel verder ben, er een aanvulling op deze episode kan komen.
Als tussendoortje dus maar even een blog. Wie weet gebeuren er dan als ik weer verder ga met mijn boek, ineens heel spannende dingen. En terwijl ik dit schrijf voel ik ineens wat op komen borrelen. Een vage gedachte begint concreter te worden.
Helaas voor jullie lezers, ga ik deze blog beëindigen. Het boek roept weer.
P.S. Wanneer was jij voor het laatst verliefd? Had je vlinders, kon je nog eten? Welk gevoel overheerste? Wat deed het met je? Heb je er woorden voor? Mail me dan eens wat verliefd zijn met jou doet of heeft gedaan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten