Verbouwen en schrijven is niet altijd de meest ideale
combinatie.
Mijn hoofdpersonen dansen net vol vurig
temperament de tango, de spanning tussen die twee loopt steeds meer op. Hun lichamen
komen steeds dichter bij elkaar. Zij voelt de haartjes op haar armen recht
overeind gaan staan als zijn adem over haar blote schouder strijkt…. Als iemand tegen me zegt: ‘mevrouw wilt u
de glaslatten aan de binnen of de buitenkant’. Probeer daarna maar weer eens
opnieuw in de juiste stemming voor een dampende bijna-liefdesscène te komen.
Gelukkig zal over een week of twee die ellende
waarschijnlijk afgelopen zijn. Op dit moment liggen ze een week voor op schema.
Dat hoor je niet vaak.
Als er in mijn boeken bouwvakkers zitten, zijn het meestal
van die mooie, krachtig gespierde en vooral heel sexy mannen. Zo’n man,
waar je je, als je hem op straat tegen zou komen, het liefst nog een keer voor om
zou willen draaien.
Vanmiddag had ik na die glaslatten wel wat mooie mannelijke inspiratie
kunnen gebruiken. Maar helaas. Bij mij in huis lopen nu al twee weken
verschillende, hard werkende mannen rond. Op kranen, met glas, met hout, met
stenen, met beton en wat al niet meer. Allemaal heel aardige, heel gewone
mannen. Maar sexy, nee die werken zeker bij iemand anders.
Als mensen dus vragen of mijn boeken autobiografisch zijn,
kan ik dat met een gerust hart ontkennen.
Er staan natuurlijk wel dingen in die op een of andere
manier in het echte leven ook kunnen gebeuren. Sommige dingen heb ik misschien
ook zelf wel eens meegemaakt. Ik ben natuurlijk wel, net als mijn hoofdpersonen
in ‘Cupcakes en een koffer’ op Gran Canaria geweest. Maar niet in dat hotel en
op die plek.
Ik pluk dingen uit het echte leven. In mijn boeken ondergaat alles een transformatie. Gebeurtenissen komen heel anders weer terug. Soms ingewikkelder, soms simpeler, soms gevaarlijker, soms onbegrijpelijker maar vooral heel anders dan in mijn eigen leven.
Neem nu de samenvatting van de inhoud van ‘Cupcakes en een koffer’
De eerste ontmoeting van Miranda
met Marc Lutz zet meteen de toon. Voortaan heet hij in haar gedachten ‘Eikel’. Met een hoofdletter! Er is een
verwisselde koffer voor nodig om hen weer bij elkaar te brengen. Ook deze keer
wordt haar beeld van hem alleen maar bevestigd.
Marc, die zich van geen kwaad
bewust is, wordt echter meer in beslag genomen door een fraudezaak op zijn
werk. Als hij zelf verdacht wordt van de fraude, wordt hij gedwongen op
onderzoek uit te gaan. Miranda blijft echter door zijn gedachten én zijn dromen
spelen. Als ook zij door de politie verdacht wordt, volgen de gebeurtenissen
zich in snel tempo op. En dan vallen er doden.
Zeg
nu zelf. Lijkt dit op jouw leven?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten