dinsdag 4 september 2012

Fictie of werkelijkheid?


Verbouwen en schrijven is niet altijd de meest ideale combinatie.

 Mijn hoofdpersonen dansen net vol vurig temperament de tango, de spanning tussen die twee loopt steeds meer op. Hun lichamen komen steeds dichter bij elkaar. Zij voelt de haartjes op haar armen recht overeind gaan staan als zijn adem over haar blote schouder strijkt….  Als iemand tegen me zegt: ‘mevrouw wilt u de glaslatten aan de binnen of de buitenkant’. Probeer daarna maar weer eens opnieuw in de juiste stemming voor een dampende bijna-liefdesscène te komen.

Gelukkig zal over een week of twee die ellende waarschijnlijk afgelopen zijn. Op dit moment liggen ze een week voor op schema. Dat hoor je niet vaak.

Als er in mijn boeken bouwvakkers zitten, zijn het meestal van die mooie, krachtig gespierde en vooral heel sexy mannen. Zo’n man, waar je je, als je hem op straat tegen zou komen, het liefst nog een keer voor om zou willen draaien.

Vanmiddag had ik na die glaslatten wel wat mooie mannelijke inspiratie kunnen gebruiken. Maar helaas. Bij mij in huis lopen nu al twee weken verschillende, hard werkende mannen rond. Op kranen, met glas, met hout, met stenen, met beton en wat al niet meer. Allemaal heel aardige, heel gewone mannen. Maar sexy, nee die werken zeker bij iemand anders.

Als mensen dus vragen of mijn boeken autobiografisch zijn, kan ik dat met een gerust hart ontkennen.
Er staan natuurlijk wel dingen in die op een of andere manier in het echte leven ook kunnen gebeuren. Sommige dingen heb ik misschien ook zelf wel eens meegemaakt. Ik ben natuurlijk wel, net als mijn hoofdpersonen in ‘Cupcakes en een koffer’ op Gran Canaria geweest. Maar niet in dat hotel en op die plek.

Ik pluk dingen uit het echte leven. In mijn boeken ondergaat alles een transformatie. Gebeurtenissen komen heel anders weer terug. Soms ingewikkelder, soms simpeler, soms gevaarlijker, soms onbegrijpelijker maar vooral heel anders dan in mijn eigen leven.

Neem nu de samenvatting van de inhoud van ‘Cupcakes en een koffer’

De eerste ontmoeting van Miranda met Marc Lutz zet meteen de toon. Voortaan heet hij in haar gedachten ‘Eikel’.  Met een hoofdletter!  Er is een verwisselde koffer voor nodig om hen weer bij elkaar te brengen. Ook deze keer wordt haar beeld van hem alleen maar bevestigd.
Marc, die zich van geen kwaad bewust is, wordt echter meer in beslag genomen door een fraudezaak op zijn werk. Als hij zelf verdacht wordt van de fraude, wordt hij gedwongen op onderzoek uit te gaan. Miranda blijft echter door zijn gedachten én zijn dromen spelen. Als ook zij door de politie verdacht wordt, volgen de gebeurtenissen zich in snel tempo op. En dan vallen er doden.

Zeg nu zelf. Lijkt dit op jouw leven?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten