Voor je plezier schrijven is volgens mij schrijven wat er in je op komt. Voor het chicklit deel van mijn boek gaat het ook zo. De detective lijkt echter wel om tijdlijnen, analyses en zo te vragen, kortom een stukje denkwerk.
Nou heb ik daar niet zo heel veel zin in. Ik heb tot begin deze week de verschillende gebeurtenissen met een tijdlijn per gebeurtenis geschreven en dacht het daarmee al heel mooi te doen.
Pieter waarschuwde me al, je moet gewoon een boekanalyse op je eigen boek loslaten, je hebt daar niet voor niets voor geleerd.
Stiekem weet ik natuurlijk wel dat hij gelijk heeft, maar snapt hij intussen nou nog niet dat ik een boek wil schrijven, niet analyseren.
Ik heb voor mezelf besloten die analysefase te laten zitten tot het boek af is. Als ik er dan nog zin in zal hebben, kan ik het altijd nog doen. Dacht ik naïef.
Daarmee heb ik dus even buiten de waard (mijn boek dat zich zelf wel schrijft) gerekend. Dat zet me alsnog aan het werk.
Gaan die stomme rechercheurs in mijn boek een tijdlijn opzetten. In eerste instantie had ik daar al niet zo’n zin in, zoals je hierboven al hebt kunnen lezen, dus werd het een heel beperkte tijdlijn.
Natuurlijk bleek toen meteen dat ik helaas het een en ander moest omzetten in het verhaal.
Gisteren gingen die rechercheurs nog een stapje verder en zetten de tijdlijn van alle gebeurtenissen op een rij. En toen vielen ineens saaie en drukke kantoordagen op zondagen en meer van die onzinnige dingen. Bij het aanpassen van de tijdlijn, bleken vervolgens de hoofdstukken in de verkeerde volgorde te staan, er gebeurtenissen over twee dagen verdeeld, die in een dag moesten en omgekeerd.
Een aantal keren heb ik gisteren dan ook verzucht, ben ik blij dat ik geen politiewerk hoef te doen.
Nog blijer ben ik met mijn computertje. Ik heb nog typen geleerd op een gewone typemachine. Het werken met een elektrische typemachine was al een verademing. Die exercitie van gisteren had me in de ouderwetse tijd dagen gekost van letterlijk knippen, plakken, typ-ex en alles weer overtypen. Bijna niet voor te stellen dat het nog maar en jaar of dertig geleden zo moest.
Voor alle zekerheid heb ik van alles wat ik gisteren heb gedaan een nieuw document gemaakt, waarbij ik in het oude document de oorspronkelijke tijdlijnen en gebeurtenissen heb laten staan. Vandaag eerst maar eens controleren of de verbeteringen ook echt verbeteringen zijn.
Hopelijk heb ik nu dank zij de politie, die vervelende analyse achter de rug. Mag ik vandaag gewoon weer schrijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten