Jaren heb ik gedichten geschreven. Het uitdagende daaraan vond ik om met zo weinig mogelijk woorden zo veel mogelijk te zeggen.
Bij het schrijven nu, lijkt het soms wel of het de kunst is om met zo veel mogelijk woorden, zo weinig mogelijk los te laten.
In het begin verzuchtte ik dan ook vaak, er is al zo veel gebeurd, en toch ben ik nog maar drie bladzijden verder. Tot Pieter, mijn man, (ik mag zijn volledige naam gebruiken!) tegen me zei dat ik natuurlijk A4 tjes schrijf en het formaat van een boekbladzijde veel kleiner is.
Natuurlijk gelijk opgezocht hoeveel woorden op een bladzijde gaan. Op internet wordt dan gesproken van ergens tussen de 300 en 500 woorden per bladzijde. Als ik dan uitga van 400 woorden per bladzijde en het liefste boeken lees van tussen de 200 en 250 bladzijden, mag ik dus minstens 80.000 woorden schrijven.
Ik ben er dus nog lang niet.
In het begin was ik nog bang dat ik veel te kort van stof was. In grote lijnen wist ik waar het over ging. Die grote lijnen, met uitzondering van de clou, stonden met 9000 woorden al grotendeels op papier. Het leuke is dat ik inmiddels ruim 51.000 woorden geschreven heb en nog steeds hetzelfde stuk nog niet geschreven heb.
Ertussenin zijn die eerste grote lijnen echter gegroeid tot een echt verhaal met handen en voeten. En het verhaal groeit nog steeds.
Soms bekruipt me nog steeds heel even de angst dat ik de 80.000 woorden nooit zal halen. Dat is echter altijd, ’s avonds als ik gestopt ben met schrijven omdat het voor die dag klaar is.
De volgende morgen komen er echter zomaar nieuwe ontwikkelingen bij en ’s avonds ben ik dan gemiddeld zo maar weer 3000 woorden verder..
Ik ben benieuwd bij hoeveel woorden het boek vindt dat het klaar is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten