Voor ik begon met schrijven, dacht ik altijd een boek te gaan schrijven met een beetje internationale allure. Niet zo’n typisch Nederlands boek, wat dat ook moge zijn. Vooral niet van die typisch Nederlandse namen.
Sinds ik schrijf hebben de personen in mijn boek, je raad het al, typisch Nederlandse namen.
Nou maakte me dat ook helemaal niet uit. Tenslotte schrijf ik voor mijn plezier en what’s in a name.
Tot deze week Tijdens een uurtje zwemmen kregen de personen in mijn boek ineens allemaal een zowel Engels- als Duits-talig goedklinkende naam. Ja zelfs in het Nederlands klinkt het niet slecht.
Ik heb nooit goed namen kunnen onthouden, dus heb ik naast mijn computer een lijstje liggen met de namen van mijn personen (vooral de achternamen zijn zo moeilijk te onthouden) Ik heb nu dus tussen haakjes op dat lijstje de nieuwe namen gezet.
In mijn denken hebben ze echter al twee namen.
Sinds vandaag ben ik dus niet tweetalig, maar tweenamig.
Ben benieuwd met welke naam ze uiteindelijk in mijn boek terechtkomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten