Behalve dat het schrijven leuk is, maak ik sinds Yara March geboren is ook andere heel leuke dingen mee en beleef ook aan die andere dingen dan het schrijven alleen heel veel plezier.
Het schrijven van dit blog bijvoorbeeld.
Of de interessante mensen die ik ontmoet. M., de journalist bijvoorbeeld die al een (wetenschappelijk) boek gepubliceerd heeft.
Heel nieuwsgierig wil ik dan weten hoe dik zijn boek is. Heel open vertelt hij dat zijn boek 50.000 woorden omvatte. Met plaatjes en noten er bij is het zelfs een heel behoorlijk dik boek geworden. Voor Duitsland bleek het eigenlijk zelfs 10.000 woorden te veel. Maar ja, wetenschappelijk boek hè.
Elke dag dat ik M. en zijn vrouw tegenkwam, kon ik het niet laten te vertellen hoeveel woorden ik die dag weer geschreven had.
Toen ik over de 49.000 woorden zat, vertelde ik hem snoevend, deze week ga ik je lekker inhalen! Ik zei er nog net niet ‘lekker puh,’achter aan.
Dat deed hij wel toen hij zei, ‘maar ik ben al uitgegeven en jij lekker niet.’
Waarop zijn vrouw mij steunde en opperde, dat ik dat over hooguit een jaar wel zal inhalen.
M., net zo’n snoeverd als ik, kon niet nalaten te zeggen, ‘maar ik heb in Duitsland op de bestsellerlijst gestaan en dat moet zij (wijzend naar mij) eerst nog maar eens waar maken.’
Jammer voor M. was wel, dat zijn vrouw hem verbaasd aankeek en zei “maar daar weet ik helemaal niets van’en hij beteuterd moest toegeven dat hij ook niet verder was gekomen dan de 70e plaats of zo.
Ik hou erg van spelletjes en ik wil ook heel graag winnen. Zelfs mijn kinderen wilden nooit meer met mij een spelletje spelen, omdat ik altijd veel te fanatiek wilde winnen.
Nou M., Yara March gaat de uitdaging aan.
Het lijkt mij fantastisch als ik volgend jaar tegen je kan zeggen, ‘ik heb je zelfs op de bestsellerlijst ingehaald’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten