Nog meer liefde

Vandaag is het dan eindelijk zo ver. Het boek dat in Italië al door mijn hoofd spookte, is vandaag begonnen zichzelf  te laten schrijven.

Het was nog even spannend, want naast het boek voor mijn werk dat ik ook nog mag schrijven, spookten er de afgelopen dagen al drie verhalen door mijn kop. Welk zou het gaan worden? Dat was voor mij ook nog de grote vraag.

Vandaag dus begonnen, en weer verbaasd het me hoe het boek zich weer van zelf schrijft. En hoe ik net als bij ‘Cupcakes en een koffer’ steeds terug moet naar eerdere passages om weer stukken aan te vullen.

Helaas word ik na een uur of zes, zeven moe, want de volgende hoofdstukken staan al te trappelen om geschreven te worden. Uit ervaring (wat klinkt dat goed!) weet ik inmiddels dat ik beter kan stoppen, omdat ik er vanaf nu te lang over zal gaan doen om het op te schrijven. Ik kan echter bijna niet wachten tot donderdag, want dan heb ik weer tijd om verder te schrijven.

Vandaag dus al weer de eerste zes  A4-tjes volgepend, 3354 woorden. Een prachtig begin, zeker als je weet dat dit boek zich afspeelt in Argentinië, een land waar ik niets van af weet. Was dus veel Googelen vandaag. In ‘Cupcakes en een koffer’ hadden de hoofdpersonen iets met (oude) muziek. Gelukkig weet ik daar het een en ander vanaf, scheelde veel opzoeken.

Tot nu toe hebben twee personen in het boek iets met oude (zwart-wit) films. Weet ik iets minder van af. Bijvoorbeeld de volgende vrouw die al meteen een bescheiden rolletje heeft in mijn tweede boek Merle Oberon.  Ik had nog nooit van haar gehoord, maar ja als een van de personen vindt dat een van de andere personen op haar lijkt, kom ik haar dus tegen op Google. Een prachtige vrouw om te zien, met ook nog eens een levensverhaal dat zich leest als een boek.

Alvast een voorproefje: http://sapnamagazine.com/2009/hollywoods-first-indian-actress-merle-oberon/

Zo zie je maar weer hoe leuk schrijven is. Ik kom de gekste wetenswaardigheden tegen, lees sappige levensverhalen, zie prachtige natuurfoto’s en typ me suf.

Een keerzijde is er wel. Het boek wil ook uitgegeven worden.

Ik moet nu voor ‘Cupcakes en een koffer’ dus op pad om een literair agent of een uitgever te vinden. Dat vind ik echter veel minder leuk om te doen. Ik schuif het dan ook een beetje voor me uit.

Vandaar de volgende oproep:

Hou je in boeken van de combinatie liefde, spanning en onverwachte verwikkelingen.

Wil je bij een boek ontroerd raken, op je nagels bijten omdat je benieuwd bent hoe het verder gaat, schateren of grinniken om een leuke ontwikkeling, moeite hebben om het weg te leggen?

Ben je inmiddels benieuwd naar de eersteling van Yara March en ken je iemand die de publicatie van ‘Cupcakes en een koffer’ op weg kan helpen, laat dan van je horen!.(of stuur deze oproep door)

Ben je benieuwd hoe het met Yara March en haar boeken verder gaat?

Blijf dan haar blogs volgen op yaramarch.blogspot.nl

Yara heeft inmiddels ook een pagina op facebook: www.facebook.com/YaraMarch wel nog under construction, tenslotte ben ik nog aan het leren hoe dit soort van dingen werken. Als je hem leuk vindt kun je hem liken.

Tot de volgende blog