Dutch version below
Today again I enjoyed a day full of writing.
I didn't care at all that they came to remove the bath.
Not even that the tiler came to tile the bathroom
Not even as he managed to nail through the waterpipe and the water came out of the wall
Not even when we didn't have water again, now for only three hours (instead a whole day earlier this week)
Not even as the waterpipe appears to be rotten and they have to get a new one.
Not even as nearly finished, the lamp stopped giving light and no extra bulb seemed to fit.
So now after a week of plumming and tiling I passed the first 35.000 words of my third book. I am glad I almost am halfway finishing it.
Still I hear workingnoice in the bathroom. I don't dare to take a look.
Although I think they renovated this week every pipe, they took away my bath and only gave me a shower back because of new buildingregulations, so nothing can be going wrong anymore.
But what If I am wrong?
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Net als gisteren was vandaag weer een heerlijke schrijfdag.
Niets heb ik me aangetrokken van het bad dat opgehaald werd, de tegelzetter die de badkamer kwam afmaken. Zelfs niet toen hij het presteerde om een spijker door de waterleiding te slaan en wij weer afgesloten werden van het water.
Zelfs niet toen de waterpijp verrot bleek en er eerst een nieuwe pijp gehaald moest worden.
Zelfs niet toen bijna klaar, de lamp in de badkamer sprong en de reservelampen niet bleken te passen.
Zojuist ben ik de 35.000 woorden gepasseerd. Bijna op de helft van mijn derde boek dus. Op de badkamer hoor ik nog steeds gewerkt worden. Ik durf niet te gaan kijken hoe ver ze zijn.
Volgens mij is deze week al alles mis gegaan, wat mis kan gaan. Is alles vernieuwd wat kapot kan gaan.
Maar wat als ik me vergis?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten