Afdwalen en zon

Vandaag scheen eindelijk dan de zon. In Nederland dan. Vanmorgen dus meteen de buitentafel schoongemaakt, mijn laptop naar buiten gesjouwd en vanmiddag zelfs de parasol geïnstalleerd, omdat het toetsenbord en de computer te warm werden. Deze dag officieel uitgeroepen tot 'Zet je computer en werk buiten'-dag.

Nog steeds ben ik druk met het herschrijven van de tekst. een van de hoofdpersonen zit in de gevangenis, In beperking. Wat me bezighoudt is of ze dan wel via haar advocaat haar (financiële) zaken mag regelen. Vervolgens verloor ik me vanmiddag op internet in alle informatie over procedures rondom arrestatie, regels voor gevangenissen, advocaten etc. Ik heb nu antwoord op heel veel vragen die ik (nog) niet had. Alleen nog niet op de vraag, die ik wel had. Bovendien heb ik er een zwaar hoofd aan overgehouden.

Met de informatie die ik wel gevonden heb, hoefde ik gelukkig alleen maar hier en daar wat aan te vullen. Ik heb nog niet echt iets verkeerds geschreven.

Het veranderen van de tekst kost me jammer genoeg op deze manier meer tijd, dan ik wil. Ik ben zo ongedurig. Ik wil verder schrijven, ik wil weten hoe het mijn hoofdpersonen vergaat. Ik wil weten hoe de lijntjes in elkaar grijpen en ik wil eindelijk op gaan schrijven wat ik nu al weet.

Toch is het ook heerlijk de tekst over te lezen en met wat ik nu weet, de tekst aan te kunnen vullen. Sommige dingen nog mysterieuzer te maken. Soms nog mooiere woorden te vinden. Sommige gebeurtenissen aan te vullen. Soms met kromme tenen van de spanning te zitten lezen. Blij te zijn met wat er al staat.

Dan vergeef ik mezelf, dat ik regelmatig afdwaal. Afdwaal omdat ik ook nadenk, over wat ik allemaal moet uitzoeken, als ik mijn boeken zelf ga uitgeven. Afdwaal omdat me ook iets voor een nieuw boek te binnen schiet. De stapel post-it's en de notities op mijn telefoon groeien gestaag.

Voor vandaag zit het er al weer bijna op. Mijn computer staat nu in de schaduw. Mijn hangmat heeft nog zon en lacht me toe. Morgen gelukkig weer een schrijfdag.