Vannacht heb ik lang wakker gelegen. De euforie gierde nog door mijn lijf. Liggend in mijn bed wilde ik het liefste opstaan om al die dingen te doen die ik nog wilde doen. De synopsis schrijven, een blog schrijven, beginnen met boek drie. Mijn nagels opnieuw lakken. Langzamerhand veranderde mijn willen in moeten. Ik moet nog............ en nam mijn onrust alleen maar toe. Het heerlijke gevoel van euforie dat gisteren de hele avond bij me is gebleven, voelde ineens gejaagd. Vooral ook omdat al enige tijd twee boeken in mijn hoofd strijden om geschreven te worden. 's Nachts is dat dan ineens een dilemma.
Op zeker moment heb ik besloten of op te staan en iets te gaan doen, of mijn ogen te sluiten en te gaan slapen.
Toen ik vanmorgen wakker werd, was het over. Niet de euforie. Niet de dadendrang. Wel het malen. Ik zit nu gewoon te genieten van het schrijven van de eerste blog. Dadelijk nog eentje en dan de synopsis. Nog even mijn tweede boek dateren en dan kan ik beginnen aan boek no.3. Natuurlijk het vervolg op 'Cupcakes en een koffer'. Zelfs de eerste zinnen zijn in mijn hoofd al klaar. Miranda, Jessica, Kim en Veronique, Tim, Marc en Francois staan al weer te trappelen om in nieuwe avonturen verwikkeld te raken. Met een eerste zin als: 'Ze is dood', belooft ook boek no. 3 weer heftig te worden. Ook in de liefde.
Rest er nog een ander boek, waarvan de eerste twee hoofdstukken al in mijn kop ronddansen. Dat is en wordt een verhaal apart. Zelfs ik weet nog niet precies hoe het in elkaar zit. Volgens mij moet het nog een beetje rijpen. Ik hoop rond augustus zo ver te zijn, dat ik ook met dit boek kan beginnen.
Straks echter eindelijk boek no.3.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten