Titel

Het begon bij mijn tweede boek met een Tango.
Later kwam er de wijn bij. Ik zag een lege fles van mijn favoriete Argentijnse Malbec, en plotsklaps speelde mijn tweede boek  in Argentinië. De aanslagen, de sabotage en de doden kwamen pas veel later. Net als de ware liefde. Alleen de titel ontbreekt nog steeds.

Kwam bij 'Cupcakes en een koffer'  zo maar ineens de titel van het boek bovendrijven, bij dit boek heerst voorlopig nog volledige radiostilte.

En dat terwijl dit boek vooraan in de rij stond om geschreven te willen worden. Het bleef maar Tango in mijn koppie schreeuwen. Had het boek in wording zich nu maar meteen met de hele titel aan me opgedrongen. Helaas.  Zo lang ik nog heel relaxed kon denken dat die titel nog wel komt, was er niets aan de hand. Nu het boek bijna klaar is en nog steeds zonder titel, begint het toch wat te kriebelen.

Nu ik er over ga nadenken, heb ik ook nog eens veel noten op mijn zang. Aan de titel zou je  moeten kunnen merken dat er sprake is van een meidenroman en van een detective. De titel moet bovendien prikkelen. Op zijn minst om het op te pakken en op de achterkant te lezen waar het over gaat. Bovendien moet het woord Tango er in voorkomen.

Een of ander wijze heeft eens gezegd dat één beeld meer zegt dan duizend woorden. Misschien moet de omslag wel met een foto die alle elementen met elkaar verenigt?

Inmiddels ben ik wat actiever te worden. Zo heb ik laatst samen met mijn lief een avondje zitten brainstormen. Behalve veel lol heeft ook dat geen titel opgeleverd. Wel leuke inzichten.

'Cupcakes en een koffer' , mijn eerste boek had voor mij alle elementen die een titel tot titel maken. Mijn lief wees me er op dat die titel zo goed 'bekt' vanwege de alliteratie. Laat me dat zelf nou niet eens opgevallen zijn. In elk geval leidde dat tijdens de brainstorm tot veel allitererende titels.

Een heerlijke ontdekkingstocht. Al snel werd ons wel duidelijk dat je er met alliteratie nog niet bent. Titels als Het mysterie van de  Trillende Tango of  De Trieste Tango  doen eerder denken aan een Suske en Wiske strip dan aan een heerlijke meidenroman. Alle melige titels die dit inzicht genereerde waren waarschijnlijk alleen maar leuk omdat die avond ook de Argentijnse wijn goed smaakte.

Vanmorgen nog bedacht ik 'De dood danst tango'. Helaas doet me dat weer te veel aan een detective denken. Terwijl boek no.2, zoals het  al een paar maanden heet, toch ook vooral een chicklit is.

Morgen begint weer een nieuwe week 'schrijfvakantie'. ('s Morgens schrijven, loop van de middag naar het strand) Wellicht dat ik liggend op het strand tot verrassende inzichten kan komen. Een ding weet ik alvast zeker: het is in ieder geval lekker warm.

P.S. Tips en ideeën zijn van harte welkom via yara@yaramarch.com