Dat schrijven meer mijn ding is dan uitgeven, merkte ik meteen na het schrijven van mijn vorige blog. Mijn lief, veel bedrevener in business dan ik, merkte fijntjes op, dat unique selling point ook weer denken is vanuit de verkoper. Het gaat om het unique buying point.
Hij heeft wel gelijk. Dat raakt de kern. Waarom zou jij mijn boek willen kopen? Volgens mij blijft het antwoord hetzelfde. Kort gezegd, omdat je er tijdens en na het lezen een goed gevoel aan over houdt.
Mijn lief schudt trouwens toch al af en toe zijn hoofd over mijn onbesuisde hap snap zoektocht in uitgeversland. Zonder mooi plan verzamel ik al her en der informatie. Toch helpt mij deze manier in elk geval wel bij het straks maken van dat plan. Ik kom namelijk steeds meer dingen tegen, waar ik over na moet denken. Ook steeds meer stof voor mijn blogs trouwens.
Zo probeerde ik er achter te komen, wat een boek bij die on demand drukkerijen gaat kosten. Vervolgens vergeleek ik die prijzen weer met de prijzen van de boeken van mijn lievelingsauteurs in mijn genre. Leverde een interessante observatie op. Waarom zouden mijn potentiële lezers namelijk voor een boek van mij, een debutant, enkele euro's meer betalen dan voor een bestsellerschrijfster? Wie is bereid voor mijn boek te betalen en hoe veel dan?
Zou je als debutant niet beter een e-boek uit kunnen geven? Een luttel bedrag van hooguit 2 a 3 euro is dan al voldoende.Veel mensen hebben echter nog steeds liever een echt boek in handen.
Een e-book is ook een oplossing trouwens voor een ander dilemma. Wie 'geef'' je allemaal een exemplaar. Uitgeven is net als ondernemen vooral ook het stellen van grenzen. Ik merk bijvoorbeeld, dat ik de neiging heb, om iedereen die ik ken en die mijn boek wil lezen het boek gewoon te geven. Bij een e-boek zijn de kosten nog wel te dragen, maar elk gedrukt boek kost mij zelf de volle verkoopprijs. Waar ligt bij een gedrukt exemplaar dan de grens aan wie je het gratis geeft? Wordt het in de toekomst in plaats van een fles wijn, een exemplaar van mijn boek?
Als schrijver kan ik besluiten of ik al dan niet aan het lezen van mijn boeken wil verdienen. Als uitgever moet je er naar streven dat minimaal de kosten gedekt zijn. Als schrijver kan ik een stapeltje 'uitleen'-exemplaren hebben, als uitgever/ondernemer moet je juist 'verkopen'. Is dat nu een vrouwending, dat je je over zoiets druk maakt of gewoon slecht ondernemerschap?
Gelukkig zijn deze thema's nog onderdelen van de allerlaatste stap, namelijk de uitvoering van het uitgeven en verkopen van mijn boeken. Mijn lief heeft gelijk, het heeft weinig zin je daar nu al mee bezig te houden.
Dan kom ik natuurlijk ook nog bij de hamvraag? Is schrijven hobby of mijn beroep. De cirkel is rond. Ik ben ik weer bij het why/waarom?
Voorlopig blijf ik nog lekker hopen dat een 'echte' uitgever mijn boeken onder zijn of haar hoede gaat nemen. Levert mij veel tijd op om verder te schrijven. Dat doe ik nu eenmaal het liefste.
Mijn echte grens ligt bij september. Heeft dan een uitgever nog niet zijn business in mijn boeken gezien, zal ik zelf in actie moeten komen. Uiteraard dan met een plan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten