Zoals ik in mijn vorige blog al aangaf, schrijven blijft een verrassend proces. In mijn eerste boek Çupcakes met een koffer' zat heel veel muziek. Veel oude veertiger en vijftiger jaren muziek, maar ook voor mij vaak heel onbekende muziek. Dat kwam gewoon vanzelf. De tekst van een van die nummers werd zelf min of meer het Leitmotiv van het boek.
In mijn tweede boek 'Tango me een knal' zou ik veel muziek verwacht hebben. Helaas. Het was zelfs zo, dat toen twee van de hoofdpersonen een 'eigen' lied moesten krijgen, ik absoluut niets kon verzinnen. Nu ik dit typ weet ik zelfs niet eens meer welk nummer het uiteindelijk geworden is.
Mijn derde boek 'Geknipt voor haar' is een vervolg op het eerste. Vrijwel vanaf het begin speelt muziek weer een grote rol. Daar hoef ik geen moment over na te denken. Het komt er vanzelf weer uitrollen.
Als ik dit najaar ga starten met de uitgave van mijn boeken, realiseerde ik me net, dat in mijn pr-campagne muziek een grote rol gaat spelen. Bereid je er maar alvast op voor.
Overigens beloof ik je dat ik zelf niet ga zingen (zie blog Illusie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten