Sinds 'Cupcakes en een koffer' er op wacht uitgegeven te worden, raak ik niet over het boek uitgepraat. Ik zou het iedereen wel willen laten lezen. Vooral ook wil ik weten of jij plezier hebt beleefd aan het lezen.
Ik kan dan ook al enige tijd bijna niet wachten tot het uitgegeven wordt.
Nu is echter mijn tweede boek 'Tango met een knal' ook al klaar. Ik ben er weer zo blij mee, dat ik ook nu weer van de daken wil schreeuwen, dat het klaar is. Zo trots, dat ik weer wil dat iedereen het gaat lezen. Als een uitgever nu op de stoep staat voor 'Cupcakes met een koffer' , zou ik het liefst 'Tango met een knal' , meteen mee uit laten geven. Marketingtechnisch waarschijnlijk niet slim, maar ik wil jullie meteen van allebei laten genieten.
Bij mijn kinderen wil ik toch ook niet over maar een van hen praten. Ze zijn me allemaal even lief. Ieder met zijn eigen karakter, dat wel. Toch betrap ik me regelmatig op een irritante gewoonte. Als een van mijn kinderen me vertelt iets geweldigs te hebben gepresteerd, wijs ik hem of haar ook op een prestatie van een van mijn andere kinderen. Terwijl ik me dood erger als mijn moeder hetzelfde doet.
Die fout wil ik bij mijn boeken niet maken. (Trouwens hopelijk in de toekomst bij mijn kinderen ook niet meer).Vraag me dus niet welk boek me het liefste is of welk het beste is. Ze zijn gewoon allebei geweldig zoals ze zijn. Het belangrijkste blijft, dat jij geniet van het lezen. Is het niet heerlijk, om als je genoten hebt van een van de twee, het andere al klaar ligt om ook aan te beginnen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten