Vanmorgen werd ik wakker, met een verandering voor 'Geknipt voor haar' in mijn hoofd. Prachtige veranderingen. Drie kwartier later zou mijn wekker gaan, zodat we aan een tweedaagse autorit naar huis konden beginnen. Een kwartier later werd ook mijn lief wakker. Van mijn gedraai. Voor de eerste keer vertrokken wij vroeger dan gepland.
Mijn lief begint er aan te wennen dat ik regelmatig helemaal in mijn Yara wereld zit. Ondanks dat hij het af en toe wat eng vindt, ik ben namelijk nauwelijks meer aanspreekbaar, vind hij het ook erg leuk te zien, hoe geconcentreerd ik aan het werk ben. Dat heeft hij nog niet eerder van mij gezien.
Vanmorgen dus nieuwe ontwikkelingen bedacht voor mijn boek en twee autodagen voor de boeg. Dan is mijn lief zo aardig, dat hij aanbiedt, dat mijn computer mee de auto in mag. En zo zit ik dan, terwijl de prachtige natuur van de Pyreneeën aan me voorbijtrekt, druk te typen.
Helaas voor mij, bleek de routeplanner niet goed te werken, zodat ik deze keer niet moest stoppen, omdat de batterij leeg was, maar omdat ik telkens nieuwe stukjes route in moest plannen en moest controleren. Ondertussen had ik wel mooi ingevoegd wat ik bedacht had en alweer een nieuwe ontwikkeling toegevoegd. Bovendien twee blogs geplaatst. Het mooiste is wel dat ik nu op 20.450 woorden zit. Mijn deadline van 20.000 woorden heb ik alsnog gehaald.
Morgenavond weer thuis en hopelijk kan ik ook de komende tijd voldoende tijd inruimen voor mijn boek. De volgende schrijfweken komen pas over zes weken. Zo lang kan ik echt niet wachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten