vrijdag 24 augustus 2012

Sterke Mannen.



Hoera, er is een verschil tussen mannen en vrouwen.

De meeste mannen en vrouwen weten al lang wat allerlei wetenschappers de laatste tijd proberen aan te tonen: Er is verschil tussen man en vrouw.

Als schrijfster zeg ik daar nog boven op: 'en maar goed ook'. Want waar zou het anders in een chicklit over moeten gaan? Verschil moet er zijn.

Maar is er ook een verschil tussen de lezers van typische 'vrouwen' boeken en typische 'mannen' boeken  (wat zijn trouwens mannenboeken bij de fictieboeken)? Waarschijnlijk weet de afdeling marketing van een grote boekhandel of van een uitgeverij daar veel meer over te vertellen dan ik.

Wel weet ik, dat ik het altijd heerlijk heb gevonden, als ik bij een boek lekker kan lachen en ontroerd kan raken. Ook films waarbij dat kan oefenen een grote aantrekkingskracht op mij uit. En niet alleen op mij.

Als ik op dinsdag vraag wie er naar Grace's Anatomy of soortgelijke series heeft gekeken, dan beamen de meeste vrouwen in mijn omgeving dit wel.Ook afgelopen maandag heb ik weer een heerlijk traantje kunnen laten lopen bij Private Practice. Toch kijk ik meestal alleen.

Vinden mannen zo'n avondje zwijmelen nou echt niet leuk? Of durven ze er niet van te genieten? Hoe zit dat dan bij boeken?

Op een van onze vakanties hadden we blijkbaar wat te weinig boeken bij ons. Op een avond word ik steeds uit mijn boek gehaald, doordat mijn lief steeds in lachen uitbarst. Bij navraag blijkt, dat hij een boek uit mijn stapel aan het lezen is. "De prins op het verkeerde paard' van Jill Mansell. Sindsdien is voor hem de ontdekkingstocht door chicklitland begonnen. Het klopt nu echt als hij van zichzelf  zegt dat hij een lees omnivoor is. Mijn stapel boeken  is niet langer meer voor mij alleen. Het komt nu zelfs af en toe voor dat hij een schrijfster eerder ontdekt dan ik en me wijst op haar boeken.

Gelukkig zijn er ook mannen die bij een ontroerend gedeelte in een film, zichzelf niet stoer gaan overschreeuwen en gewoon net als ik een traantje wegpinken.Heel wat lekkerder kijken in de bioscoop.

Een man hoeft voor mij niet alleen stoer, gespierd en mooi te zijn. Maakt het durven tonen van emoties nou juist niet van een man een echte man.

Ik hoop dan ook dat mijn boek straks niet alleen door vrouwen gelezen zal gaan worden. Misschien moet er wel een sticker op komen met: 'ook geschikt voor echte mannen'



N.B. Je kunt nog steeds de hoofdpersoon worden in mijn blogs. Hoe? Lees

http://yaramarch.blogspot.nl/2012/08/boek-vindt-uitgever.html

Geen opmerkingen:

Een reactie posten